Βήμα 1. Με το στόμα του ασθενή σε στάση ήπια πιάστε το χαμηλότερο χείλι με ένα μαξιλάρι γάζας και τραβήξτε το ελαφρώς έξω και έπειτα προς τα κάτω προς το πηγούνι,
εκθέτοντας τα κάτω δόντια και τον ουλαίο ιστό. Κρατήστε το χείλος σταθερό σε αυτήν την θέση και κάντε μια αρίθμηση τριών δευτερολέπτων. Επαναλάβετε τη διαδικασία τρεις φορές. Έπειτα, πιάστε το άνω χείλος και τραβήξτε το έξω και έπειτα προς τα πάνω προς τη μύτη, εκθέτοντας τα πάνω δόντια και τη γραμμή των ούλων. Κρατήστε το χείλος σε αυτήν την θέση για μια αρίθμηση 3 δευτερολέπτων, και επαναλάβετε τη διαδικασία τρεις φορές. Δώστε μια μέση εκτίμηση βασικών γραμμών του γενικού χειλικού τόνου στον άξονα του πλέγματος Υ του διαγράμματος βελτίωσης τόνου, επιβεβαιώνοντας με την καταγραφή της ημερομηνίας, τον αριθμό δοκιμών (τρεις), νευρομυϊκότητας (“L” για τα χείλη), και το σύμβολο δραστηριότητας (BU/D1). Συνεχίστε με το επόμενο βήμα εάν η μέση εκτίμηση είναι ίση ή υπερβαίνει το «+1.5» διαφορετικά αυτή η άσκηση θεραπευτικής αγωγής δεν είναι η κατάλληλη.

 

Βήμα 2. Εδώ η εστίαση είναι μόνο στο κάτω χείλος. Προχωρώντας όπως στο βήμα 1 ανωτέρω, καθοδηγήστε τον ασθενή για να χαλαρώσει όσο το δυνατόν περισσότερο έτσι ώστε το χείλος να μπορεί να τραβηχτεί παθητικά προς το πηγούνι. Μόλις το χείλος είναι στη χαμηλότερη θέση, μετρήστε μεγαλοφώνως για 10 δευτερόλεπτα και απελευθερώστε έπειτα το χείλος για 10 δευτερόλεπτα. Σε ένα σημειωματάριο καταγράφουμε το βαθμό υπερτονικότητας που αντιληφθήκαμε.

 

Βήμα 3. Επαναλάβετε αυτήν την διαδικασία έως ότου επιτύχει ο ασθενής ένα μέσο αποτέλεσμα τόνου που είναι τουλάχιστον 3 τιμές κλίμακας βελτιωμένες πέρα από τις εκτιμήσεις βασικών γραμμών, ή «0» εάν το αποτέλεσμα βασικών γραμμών είναι 2 ή 3, πάνω από 10 διαδοχικές δοκιμές.

 

Βήμα 4. Μετά από κάθε σύνολο 10 δοκιμών, καταχωρήστε το μέσο αποτέλεσμα σε μια χωριστή στήλη στον άξονα του πλέγματος Υ του διαγράμματος, περιλαμβάνοντας στην καταγραφή στα αντίστοιχα κύτταρα της στήλης την ημερομηνία της συνόδου, τον αριθμό δοκιμών (10), νευρομυϊκή θεραπεία (L), το σύμβολο δραστηριότητας (U/D1), και το υπολογισμένο κριτήριο στόχων (;). Η αναστολή της άσκησης είναι ενδεδειγμένη εάν ο ασθενής αποτυγχάνει να καταδείξει οποιαδήποτε αισθητή τάση βελτίωσης μετά από 30 διαδοχικές δοκιμές. Εάν αυτή η ιδιαίτερη σειρά μαθημάτων ακολουθείται, η επόμενη χειλική άσκηση στη σειρά εφαρμόζεται με συγκρατημένη αισιοδοξία. Σημείωση: Όπως με τη θεραπεία γλωσσών, το τράβηγμα του χείλους πάρα πολύ δυνατά και απότομα μπορεί να είναι αντιπαραγωγικό και μπορεί να παραγάγει αρνητικά αποτελέσματα.

2η Άσκηση Υπερτονικού χείλους

 

Βήμα 1. Υιοθετήστε κατά προσέγγιση την ίδια μέθοδο βασικών γραμμών όπως συζητείται στην προηγούμενη άσκηση, εκτός από το ότι εδώ το άνω χείλος είναι στο επίκεντρο. Κατά συνέπεια, δώστε μια εκτίμηση για τον τόνο αυτής της δομής μόνο, και ταιριάξτε το αποτέλεσμα για το διάγραμμα με το σύμβολο «BU/D2.» Προχωρήστε σύμφωνα με τον κανόνα που υποστηρίζεται στην άσκηση αριθ. 1.

 

Βήμα 2. Μόλις χαλαρώσετε τον ασθενή, πιάστε το άνω χείλος και τραβήξτε το ήπια πλήρως προς τα πάνω προς τη μύτη. Κρατήστε το σε εκείνη την θέση για μια αρίθμηση 10 δευτερολέπτων και απελευθερώστε το έπειτα για 10 δευτερόλεπτα. Σε ένα σημειωματάριο υπολογίζουμε το βαθμό υπερτονικότητας που αντιληφθήκαμε. Ακολουθήστε ακριβώς την ίδια μέθοδο για το κριτήριο της προόδου με αυτήν που εκτίθεται λεπτομερώς στην προηγούμενη άσκηση.

Σημείωση: Αυτές οι δύο ασκήσεις είναι συνήθως ικανοποιητική υποκίνηση για να βελτιώσουν τη χειλική υπερτονία. Όχι αντίθετα από τη νευρομυϊκή ανταπόκριση των γλωσσών, τα χείλη παρουσιάζουν γενικά σημάδια βελτίωσης μέσα σε μερικές συνόδους. Εκτιμώντας ότι η πρόγνωση για τέτοια αποτελέσματα θεωρείται καλή, σε περίπτωση που η έκβαση της επεξεργασίας δεν είναι ικανοποιητική, ο ασθενής πρέπει, για να αντισταθμίσει, να επιμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς οι επόμενες ασκήσεις εισάγονται.

 

Επιστημονικά Υπεύθυνη του Πρότυπου Διαγνωστικού και Θεραπευτικού Κέντρου Αναπτυξιακής Παιδιατρικής "Γράφω Φωνήματα" - Συγγραφέας