Η θεραπεία ξεκινά βασιζόμενη σε αυτές τις επικοινωνιακές συμπεριφορές που ήδη χρησιμοποιούνται έστω και με μη-συστηματικό τρόπο από το παιδί. Η παρούσα κατάσταση του παιδιού κατά την έναρξη της θεραπείας είναι καθοριστική για το σχεδιασμό του περαιτέρω προγράμματος.
Σε τακτά διαστήματα πρέπει να αξιολογείται η πρόοδος που σημείωσε το παιδί κατά τη διάρκεια της παρέμβασης και αν χρειάζεται να τροποποιούνται οι διαδικασίες που χρησιμοποιούνται.
Ο λογοθεραπευτής συνεργάζεται με άλλους ειδικούς που ασχολούνται με το παιδί π.χ. (ειδικό) παιδαγωγό, εργοθεραπευτή, φυσιοθεραπευτή κ.λπ.
Επιλογή του τρόπου προσέγγισης που θα χρησιμοποιηθεί:
έμμεση προσέγγιση, μέσω αυτών που ασχολούνται με το παιδί και βελτίωση του τρόπου αλληλεπίδρασης μαζί του στο περιβάλλον του. Αυτή η προσέγγιση στοχεύει στο να κάνουν οι γονείς (φροντιστές) χρήση κατάλληλων γλωσσικών ερεθισμάτων για το παιδί, να χρησιμοποιείται η γλώσσα σε φυσιολογικές συνθήκες-περιβάλλοντα, να γίνεται χρήση τεχνικών διευκόλυνσης για το παιδί, να έχουν οι γονείς εφικτές προσδοκίες για το παιδί τους και να τους αποτρέψει από δραστηριότητες που μπορεί να αναστείλουν την πρόοδο του παιδιού
άμεση προσέγγιση (απευθείας από τον κλινικό στο παιδί)