Όταν, για παράδειγμα, βγαίνετε μαζί για ψώνια και ζητά να αγοράζει και κάτι για τον εαυτό του, μπορεί να συμφωνήσετε μαζί του πως θα αγοράζετε ένα πράγμα τη φορά (να ξέρει ότι θα τηρήσετε τη συμφωνία, αλλά δεν θα αγοράσετε ποτέ δύο). Αν πρόκειται για κάτι μέσα στο καθημερινό διαιτολόγιο π.χ. κάποια παξιμαδάκια σπέσιαλ, μια τυρόπιτα, μια πίτσα, μπορεί να αγοράζετε σε κάθε έξοδο, αλλά πάντα με φειδώ, ή τυρόπιτα ή πίτσα ή παγωτό... Αν πρόκειται για κάποιο παιχνίδι, αποφασίστε αν θέλετε να το δεχτείτε ή ξεκαθαρίστε ότι δεν αγοράζετε παιχνίδια στο σούπερ μάρκετ. Πείτε “εδώ ερχόμαστε για τρόφιμα και είδη σπιτιού” ή “δεν ήρθαμε για παιχνίδια σήμερα”. Σε ό, τι αποφασίσετε, δείξετε συνέπεια και μην υποχωρείτε για να γλιτώσετε τη γκρίνια του.

Τα ίδια όρια μπορείτε να βάλετε και σε μη υλικές απαιτήσεις. Αν το πιτσιρίκι σας, 20 μηνών ζητά “αγκαλίτσα” την ώρα που εσείς μεταφέρετε ψώνια από το αυτοκίνητο και τα τακτοποιείτε στο ψυγείο, μπορείτε να πείτε “Τώρα, αμέσως, αγάπη μου. Περίμενε να βάλω πρώτα τα πράγματα στη θέση τους”. Το να αρνηθείτε να ανταποκριθείτε αμέσως σε αυτό που ζητά δε σημαίνει σκληρότητα ούτε παραμέληση. Σημαίνει ότι απλά θα διδαχθεί να περιμένει. Σπουδαία κατάκτηση!

Όταν μιλάτε στο τηλέφωνο αφήνει τα παιχνίδια του και ορμά να σας διακόψει. Δείξτε του το δείκτη του ρολογιού και πείτε του ότι όταν φτάσει στο επόμενο σημαδάκι (5’) θα σταματήσετε το τηλεφώνημα και θα είστε όλη δική του. Αυτές οι μικρές καθυστερήσεις σιγά σιγά θα δώσουν στο παιδί να καταλάβει ότι δεν μπορεί να έχει πάντα αυτό που θέλει και όταν το θέλει. Δεν είναι μια σπουδαία γνώση;

Καραμπά Αργυρώ
Συγγραφέας - Υπεύθυνη του κέντρου