Τα παιδιά με απραξία, δεν ακολουθούν απαραίτητα την πιο τυπική αναπτυξιακή ακολουθία. Έτσι, είναι ιδιαίτερα σημαντικό με τέτοιους ασθενείς, ο λογοθεραπευτής να εξετάζει επισταμένως τη διεγερτικότητα, πριν προχωρήσει στον επόμενο στόχο.

Το παιδί μπορεί να είναι έτοιμο για ένα στόχο, που ουσιαστικά είναι πιο δύσκολος από αυτόν που περιμέναμε να είναι ο επόμενος της διαδοχής. Για παράδειγμα, ένα παιδί με απραξία, μπορεί να έχει μάθει τέλεια συμπλέγματα συμφώνου σε αρχική θέση πριν από σύμφωνα σε τελική ή πριν από δισύλλαβες λέξεις. Έτσι, η ακόλουθη διαδοχή, είναι μία γενική οδηγία.

 

Απλές ανοιχτές συλλαβές (CV)

• Αν το παιδί δεν έχει "αληθινά" σύμφωνα, ξεκινάμε με τριβόμενα και γλωττιδικά – ‘γεια’ και τα σχετικά.

Αναδιπλασιασμένες ανοιχτές συλλαβές (CVCV- η ίδια συλλαβή επαναλαμβάνεται, όπως το ‘γεια- γεια’).

 

Συνταιριασμένες, μη αναδιπλασιασμένες δισύλλαβες μορφές: CVCV, είτε με

• ίδια φωνήεντα, αλλά με διαφορετικά σύμφωνα, όπως στο ‘χαρά’, είτε με
• ίδια σύμφωνα, αλλά με διαφορετικά φωνήεντα, όπως στο ‘μπέμπα’.

 

Μη συνταιριασμένες, μη αναδιπλασιασμένες δισύλλαβες μορφές: CVCV με διαφορετικά σύμφωνα και διαφορετικά φωνήεντα, όπως στο ‘ζάρι’.

    Συνταιριασμένες κλειστές συλλαβές: (CVC- επαναλαμβάνεται το ίδιο σύμφωνο, όπως στο ‘σας’).

    Μη συνταιριασμένες κλειστές συλλαβές: (CVC- διαφορετικό σύμφωνο, όπως στο ‘πες’).

    Λέξεις με συμπλέγματα σε αρχική, μέση και/ ή τελική θέση.