Ο θεραπευτής περιγράφει μία δραστηριότητα που κάνει το παιδί ή μία δική του δραστηριότητα ή μία εικόνα.
Σε κάθε περίπτωση οι φράσεις του θεραπευτή λειτουργούν ως πρότυπο, που υποδεικνύει στο παιδί το σωστό τρόπο χρήσης του θεραπευτικού στόχου.
Μετά από λίγο ο θεραπευτής μπορεί να ζητήσει από το παιδί να περιγράψει την ίδια δραστηριότητα ή εικόνα.
Προς αντιπαραβολή με το σωστό τρόπο διατύπωσης, μπορεί να παρεμβληθεί ένας μικρός αριθμός λανθασμένων φράσεων, αμέσως μετά την εκφορά των οποίων τονίζεται στο παιδί ότι αυτό που άκουσε είναι λάθος.
Συνδέεται με τη θεωρία της μάθησης από παρατήρηση (observational learning) του Bandura.
π.χ. ο Λ/θ κρατά μία εικόνα και την περιγράφει «βλέπω ένα παιδί, το παιδί τρώει το μήλο. Δες και εσύ την εικόνα. Τι κάνει το παιδί;»