Αισθητηριακή αγωγή δε σημαίνει η προσπάθεια να θεραπεύσουμε με ειδικές ασκήσεις και λειτουργικές αδυναμίες που παρουσιάζουν ορισμένα αισθητήρια όργανα. Δεν προσπαθούμε δηλαδή με την αισθητηριακή αγωγή να αποκαταστήσουμε την ακοή σε ένα κωφό νήπιο ούτε την όραση σε ένα τυφλό αλλά να την αναπτύξουμε. Αυτό που επιδιώκουμε με την αισθητηριακή αγωγή και τις αισθητηριακές ασκήσεις είναι να βοηθήσουμε τα νήπια:
Να συγκεντρώνουν την προσοχή τους
Να αναπτύσσουν την παρατηρητικότητα τους
Να σχηματίζουν κρίσεις
Να δραστηριοποιείται το καθένα ατομικά
Να αποκτούν αντιληπτικά δεδομένα
Να εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους, αφού κάθε ιδιότητα ή αντικείμενο που γνωρίζουν έχει ένα όνομα και αφού οι σχέσεις που ανακαλύπτουν εκφράζονται γλωσσικά και τέλος
Να ικανοποιούνται συναισθηματικά έπειτα από κάθε επιτυχημένη άσκηση
Ο J.Dubosson δίνει με λίγα λόγια τους στόχους της αισθητηριακής αγωγής: «Η αισθητηριακή αγωγή δεν πρέπει να θεωρηθεί αυτοσκοπός (ανάπτυξη μιας μόνο αισθήσεως). Είναι ένα πρόσχημα, για να συγκεντρώσει αντιληπτικά δεδομένα, να τα ταξινομήσει, να τα συνδέσει  με άλλα και μέσω αυτών να αναπτύξει στο παιδί την κρίση, τη φαντασία, το συσχετισμό, την αφαίρεση και τη γενίκευση, με μια λέξη την νοημοσύνη».
Ο O.Decroly επίσης αναγνωρίζει στις αισθητηριακές ασκήσεις μια τριπλή χρησιμότητα.
Καλλιεργούν την αυθόρμητη προσοχή του παιδιού και το οδηγούν σε προσωπική εργασία.
Χρησιμεύουν για τον έλεγχο των γνώσεων
Αποτελούν για τους παιδαγωγούς πολύτιμα εργαλεία:
Για τη γνώση του πνευματικού επιπέδου του νηπίου, που έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με το σχολικό περιβάλλον
Για τον έλεγχο της προόδου του

Μολόχας Ηλίας
Ειδικός Παιδαγωγός- Ψυχολόγος
www.γραφωνηματα.gr