Συμβουλές για γονείς

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ I

mathites sxoleio 0

 

Τούτο περιλαμβάνει την προϊστορία και την ιστορία του παιδιού, δηλαδή τις χρονικές περιόδους από τη σύλληψη μέχρι τη γέννησή του και από τη γέννηση μέχρι τη στιγμή, κατά
την οποία ερευνάται από τον θεραπευτή η προσωπικότητά του. Μεγάλη είναι η σημασία της γνώσεως των περιόδων αυτών για την κατανόηση γενικά του μαθητή και για την ερμηνεία διαφόρων φαινομένων της σημερινής του κατάστασης.

    I.        Το οικογενειακό περιβάλλον του μαθητή

Η διαγνωστική δραστηριότητα του θεραπευτή πρέπει αρχικά να στραφεί στον τομέα της κληρονομικότητας του παιδιού. Οι διάφορες πληροφορίες που θα συγκεντρώσει για τις σωματικές και ψυχικές ασθένειες των μελών της οικογένειας του, για το βαθμό της διανοητικής τους ανάπτυξης, για τις ιδιορρυθμίες του χαρακτήρα τους θα τον βοηθήσουν να σχηματίσει σαφή εικόνα των κληρονομικών προδιαθέσεων του εξεταζόμενου υποκειμένου.

  • Σύνθεση της οικογένειας

Η τυχόν απουσία των γονέων. Η απουσία του ενός ή και των δύο γονέων από την οικογενειακή εστία, ένεκα διαφόρων λόγων (ασθένεια, θάνατος, διαζύγιο, εργασία υπό δυσμενείς συνθήκες), επιδρά αρνητικά στην ομαλή εξέλιξη του παιδιού, η οποία απαιτεί την ύπαρξη και των δύο γονέων. Για την ορθή ανατροφή του παιδιού είναι απαραίτητη η παρουσία και η ομαλή συμβίωση και των δύο γονέων, διότι έτσι μόνο, κάτω από τη συνεχή επίδραση τους παιδαγωγικού και κοινωνικού τους ρόλου, είναι δυνατό να τελείται επιτυχώς η παιδευτική λειτουργία.

  • Η θέση του μαθητή στη σειρά των αδελφών μέσα στην οικογένεια

Εκτός από την παρουσία ή απουσία των γονέων, ο αριθμός και το φύλο των λοιπών τέκνων της οικογένειας του μαθητή, η σωματική και ψυχική τους υγεία, καθώς επίσης και η θέση αυτού μέσα στη σειρά των αδελφών του, είναι στοιχεία που επηρεάζουν σημαντικά την παραπέρα εξέλιξη της προσωπικότητάς του.

  • Άλλα πρόσωπα που συζούν με την οικογένεια του μαθητή

Η παρουσία στην οικογένεια συγγενικών ή άλλων  - ενηλίκων- προσώπων, τα οποία συμβιούν με αυτήν, όπως συνήθως ο παππούς, η γιαγιά, οι θείοι, οι θείες, το βοηθητικό προσωπικό του σπιτιού, οι οικονόμοι κι οι τροφοί, επηρεάζει σημαντικά την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού. Τα πρόσωπα αυτά, βοηθητικοί συνήθως παράγοντες στον τομέα της οικογενειακής αγωγής, είναι δυνατόν να αλλοιώσουν το εκπαιδευτικό έργο των γονέων.

 

 II.        Κοινωνική θέση και οικονομική κατάσταση της οικογένειας

Εκείνος που διενεργεί τη διάγνωση θα πρέπει να εξετάσει τους παράγοντες εκείνους, οι οποίοι προσδιορίζουν την κοινωνική θέση της οικογένειας του εξεταζόμενου ατόμου. Θα πρέπει να γνωρίζει καταρχήν τον τόπο καταγωγής των γονέων του μαθητή, τις τυχόν αλλαγές τόπου κατοικίας αυτών στο παρελθόν, τον τόπο της μόνιμης διαμονής του μαθητή και της οικογένειάς του, το κοινωνικό περιβάλλον και τη συνοικία, όπου βρίσκεται η κατοικία της. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να σχηματίσει σαφή εικόνα του φυσικού και ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος της οικογένειας του μαθητή. Γι’ αυτό μεταξύ άλλων θα πρέπει να γνωρίσει:

  • Τις συνθήκες του φυσικού περιβάλλοντος, κάτω από τις οποίες ζει και αναπτύσσεται το παιδί.
  • Την πόλη ή το χωριό, όπου βρίσκεται η κατοικία του.
  • Τη συνοικία και τη γειτονιά, όπου βρίσκεται η κατοικία του.

Για να ολοκληρώσει όμως ο θεραπευτής τις απόψεις του για την κοινωνική θέση της οικογένειας του μαθητή πρέπει να εξετάσει παράλληλα και την οικονομική της κατάσταση, καθώς και τις συνθήκες διαβιώσεως των μελών της. Οι συνθήκες αυτές, και μάλιστα ο τρόπος δίαιτας της οικογένειάς, αποτελούν, όπως είναι γνωστό, παράγοντες που επιδρούν αποφασιστικά στην όλη σωματική και ψυχική  υγεία των μελών της.

Στοιχεία που θα πρέπει να εξεταστούν είναι:

  • Το επάγγελμα και τα εισοδήματα των μελών της οικογένειας
  • Ο πατέρας: Ποιο επάγγελμα έμαθε; Μήπως άλλαξε στο παρελθόν επάγγελμα; Ποιο επάγγελμα ασκεί προσφάτως; Ποια είναι η ωριαία επαγγελματική του απασχόληση καθημερινώς; Υπάρχει στην οικογένεια παράδοση επαγγέλματος; Κατά πόσο τα εισοδήματα του πατέρα καλύπτουν τις ανάγκες της οικογένειας;
  • Η μητέρα: Εργάζεται; Ποιο επάγγελμα έμαθε και επί πόσο χρόνο το έχει ασκήσει; Μήπως άλλαξε στο μεταξύ επάγγελμα; Γιατί; Ποιο επάγγελμα ασκεί τώρα; Ποιο είναι το ποσοστό συμμετοχής της στα εισοδήματα της οικογένειας; Μήπως το επάγγελμα της την εμποδίζει να ασχολείται με την οικογένειά της και την ανατροφή των παιδιών της;
  • Οικονομική κατάσταση των γονέων και οικογενειακές συνθήκες

Υπάρχει προκαθορισμένος τρόπος ζωής της οικογένειας που βρίσκεται σε συνάρτηση με την οικονομική της κατάσταση; Ποια σημασία αποδίδουν οι γονείς στην καλή διατροφή του παιδιού, στην αμφίεση και την υπόδησή του; Το παιδί λαμβάνει από τους γονείς του τακτικά ή ευκαιριακά μόνο χρήματα («χαρτζιλίκι»); Μπορεί να τα διαθέτει ελεύθερα; Πρέπει να υπολογίζει τα έξοδά του

  • Η κατοικία της οικογένειας

Ο θεραπευτής θα πρέπει καταρχήν να πληροφορηθεί εάν ο μαθητής συγκατοικεί μονίμως με την οικογένειά του. Εάν μάθει ότι αυτός δε διαμένει κανονικά στην πατρική του κατοικία ή ότι κατά διαστήματα παραμένει μακρυά από τους γονείς του, θα πρέπει να εξετάσει με ποια άλλα πρόσωπα συγκατοικεί, επί πόσο χρόνο και για ποιο λόγο. Θα πρέπει ακολούθως να πληροφορηθεί, εάν ο μαθητής και η οικογένειά του διαμένουν σε ιδιόκτητη κατοικία ή με ενοίκιο, σε μονοκατοικία ή διαμέρισμα πολυκατοικίας. Θα πρέπει επίσης να μάθει και την εσωτερική διαρρύθμιση της κατοικίας. Τέλος, είναι απαραίτητο να γνωρίζει, εάν ο μαθητής έχει στη διάθεση του προσωπικό δωμάτιο, όπου μπορεί να εργάζεται απερίσπαστος και να κοιμάται χωριστά από τα άλλα μέλη της οικογένειάς του. Το τελευταία τούτο στοιχείο έχει ιδιαίτερη σημασία για τη γενική εξέλιξη του παιδιού και την πρόοδό του στα μαθήματα.

 

Αργυρώ Καραμπά
Επιστημονικά Υπεύθυνη του Πρότυπου Διαγνωστικού και Θεραπευτικού Κέντρου Αναπτυξιακής Παιδιατρικής "Γράφω Φωνήματα" - Συγγραφέας

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΔΙΑΓΩΓΗΣ

conduct disorder

Χαρακτηρίζεται από ένα επαναλαμβανόμενο και επίμονο πρότυπο συμπεριφοράς, σύμφωνα με το οποίο παραβιάζονται τα βασικά δικαιώματα των άλλων ή οι βασικοί κοινωνικοί τύποι και κανόνες. Αυτή εκφράζεται με επιθετικότητα που προκαλεί ή απειλεί φυσική βλάβη σε ανθρώπους ή ζώα, καταστροφή ιδιοκτησίας, απάτη ή κλοπή και σοβαρές παραβιάσεις κανόνων. Οι συμπεριφορές παρουσιάζονται σε διάφορα περιβάλλοντα όπως το σπίτι, το σχολείο ή την κοινότητα.

Υπάρχουν δυο υπότυποι : α)τύπος παιδικής έναρξης με παρουσία τουλάχιστον μιας χαρακτηριστικής της δ συμπεριφοράς πριν τα 10 έτη. Είναι συνήθως αγόρια με επιθετικότητα προς τους άλλους και διαταραγμένες σχέσεις με τους συνομηλίκους, που αναπτύσσουν την δ πριν την ήβη. Έχει χειρότερη πρόγνωση μεταπίπτοντας σε αντικοινωνική δ προσωπικότητας  β)τύπος εφηβικής έναρξης που είναι ηπιότερος, με καλύτερες σχέσεις με τους συνομηλίκους, έχει καλύτερη πρόγνωση και η σχέση αγοριών :κοριτσιών είναι πιο ισόρροπη.

Τα παιδιά αυτά έχουν μικρό ενδιαφέρον για τα αισθήματα, τις προσδοκίες και την καλή κατάσταση των άλλων, δεν έχουν αισθήματα ενοχής (αν και μαθαίνουν να εκφράζουν κάποια για να μειώνουν την τιμωρία) και ερμηνεύουν πάντα τις προθέσεις των άλλων πιο επιθετικές και απειλητικές από την πραγματικότητα, δικαιολογώντας έτσι την δική τους επιθετικότητα. Παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, μικρή ανοχή στη ματαίωση, ευερεθιστότητα και συχνές εκρήξεις οργής. Συνοδά προβλήματα είναι η πρώιμη έναρξη σεξ συμπεριφορών, κάπνισμα, χρήση ουσιών και αλκοόλ και η ανάληψη επικίνδυνων πράξεων. Έχουν προβλήματα στο σχολείο, τη δουλειά τους αλλά και με το νόμο.

Τα καταθλιπτικά συμπτώματα με αυτοκτονικότητα και οι αγχώδεις διαταραχές είναι συχνότερες σε παιδιά με Διαταραχές διαγωγής. Πολύ συχνά είναι η ADHD και οι μαθησιακές δυσκολίες.

Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η απόρριψη ή η παραμέληση από τους γονείς, δύσκολο ταμπεραμέντο, ασυνεπείς πρακτικές στην διαπαιδαγώγηση με σκληρές τιμωρίες, σωματική ή σεξ κακοποίηση, έλλειψη επίβλεψης, εισαγωγή σε ιδρύματα και συχνές αλλαγές αυτών που έχουν τη φροντίδα του, σχέση με παραπτωματική ομάδα συνομηλίκων.

Η συχνότητα είναι μεγαλύτερη στις αστικές περιοχές. Υπολογίζεται σε 6-16% των αντρών ηλικίας 18 ετών και αντίστοιχο ποσοστό στις γυναίκες 2-9%. Αν και στη πλειοψηφία η Διαταραχή υφίεται με την ενηλικίωση, ένα σημαντικό ποσοστό συνεχίζει να εμφανίζει συμπεριφορές αντικοινωνικής δ προσωπικότητας.


Εναντιωματική Προκλητική Διαταραχή

Χαρακτηρίζεται από ένα επαναλαμβανόμενο πρότυπο συμπεριφοράς με αρνητισμό, προκλητικότητα, ανυπακοή και εχθρικότητα απέναντι σε ένα πρόσωπο εξουσίας. Για να μπει η διάγνωση η συμπεριφορά θα πρέπει να εμφανίζεται συχνότερα από ότι κανονικά παρατηρείται σε άτομα ανάλογης ηλικίας και αναπτυξιακού σταδίου και να οδηγεί σε έκπτωση της ακαδημαϊκής, κοινωνικής ή επαγγελματικής λειτουργικότητας. Τα συμπτώματα εμφανίζονται στο σπίτι αλλά όχι πάντα έξω από αυτό, μια και πρέπει το παιδί να ξέρει καλά τον ενήλικα.

Παροδική μορφή είναι πολύ συχνή στην προσχολική περίοδο. Είναι συχνότερη στα παιδιά που στην προσχολική περίοδο είχαν δύσκολο ταμπεραμέντο και υπερκινητικότητα. Στο σχολείο μπορεί να παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, μικρή ανοχή στη ματαίωση, συναισθηματική ευμεταβλητότητα, να βρίζουν, να καπνίζουν και να διαπληκτίζονται συχνά με τους γονείς, τους καθηγητές αλλά και τους συνομηλίκους.

Συνοδεύεται συχνά από ADHD, μαθησιακές διαταραχές και διαταραχή της επικοινωνίας. Η συχνότητα της είναι μεγαλύτερη στα αγόρια πριν την εφηβεία, αλλά μετά είναι το ίδιο συχνή και με τα ίδια χαρακτηριστικά και στα κορίτσια. Η έναρξη γίνεται πριν τα 8 έτη και είναι συνήθως βαθμιαία μέσα σε μήνες. Ένα σημαντικό ποσοστό μεταπίπτει σε διαταραχή διαγωγής.

 

Αργυρώ Καραμπά
Επιστημονικά Υπεύθυνη του Πρότυπου Διαγνωστικού και Θεραπευτικού Κέντρου Αναπτυξιακής Παιδιατρικής "Γράφω Φωνήματα" - Συγγραφέας

Υποκατηγορίες

  • Τι πρέπει να αξιολογήσει ένας θεραπευτής κατά τη διάρκεια μιας Εργοθεραπευτικής αξιολόγησης;(Μέρος Α)

    ergotherapeia1

    Τα σημεία που αξιολογούνται στην εργοθεραπευτική αξιολόγηση είναι τα εξής:

    • Γενική εικόνα
    • Κοινωνική συναλλαγή
    • Αδρός συντονισμός
    • Νευρομυιοσκελετικά
    • Εξισοορροπητικές αντιδράσεις
    • Προστατευτικές αντιδράσεις 
    • Δοκιμασία Romberg ( Eίναι χρήσιμη στην οξεία μονόπλευρη αιθουσαία διαταραχή)
    • Κουτσό
    • Τούμπα
    • Ρολλάρισμα
    • Κινητικός Έλεγχος
    • Σύλληψη 
    • Λαβή
    • Άφημα
    • Μεμονωμένη κίνηση δακτύλών
    • Αντίθεση με τον αντίχειρα
    • Αμφίπλευρος συντονισμός
    • Χρήση εργαλείων
    • Πλευρίωση
    • Πέρασμα μέσης γραμμής
    • Οπτικοκινητικός συντονισμός
    • Λαβή με μολύβι
    • Γραφή
    • Ψαλίδι
    • Αισθητηριακή επίγνωση /επεξεργασία
    • Στερεογνωσία
    • Αντίδραση στον πόνο
    • Σχήμα σώματος
    Εργοθεραπευτική ομάδα & Καραμπά Αργυρώ

    Επιστημονικά Υπεύθυνη του Πρότυπου Διαγνωστικού και Θεραπευτικού Κέντρου Αναπτυξιακής Παιδιατρικής "Γράφω Φωνήματα

© 2010 - 2013 γραφωνηματα.gr. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος. Απαγορεύεται η ολική ή μερική αναδημοσίευση του περιεχομένου του site, καθώς και η αναπαραγωγή του με οποιοδήποτε μέσο.